Jaren lang reed ik met Gerrit mee in de schoolvakanties door Europa, maar vooral naar Frankrijk .
Gezellig eten in een Routier restaurants, samen in de cabine en ik hoorde hem mee zingen met de muziek [ country muziek ] of hij zette een gasmasker op in de tunnels als er file was .
Gerrit was een soort vader voor mij.
Ik heb veel geleerd van Gerrit daar ben ik hem dankbaar voor .
Daarom heb ik een portret van jou gemaakt en die heb ik aan je dierbare geschonken.
Gerrit ik zal je missen en ik wens je een goede reis.
Max.